Het bloedophopingssyndroom na hartchirurgie is te voorkomen

Tot 20% van de patiënten ervaart postoperatief het bloedophopingssyndroom (RBS) na een hartchirurgische ingreep¹

Een effectieve afvoer van intrathoracale vloeistoffen, zoals exsudaat en bloed, is van cruciaal belang na een hartoperatie. De postoperatieve ophoping van vocht in de pericardiale en/of pleurale ruimtes wordt gezamenlijk aangeduid als het bloedophopingssyndroom (retained blood syndrome, RBS).

Impact van het bloedophopingssyndroom

RBS na een hartoperatie bevordert een persisterende pericardiale ontsteking, wat kan leiden tot effusies die de hartfunctie op lange termijn nadelig beïnvloeden.

RBS wordt in verband gebracht met een hogere perioperatieve morbiditeit, waaronder meer bloedtransfusies, heroperaties, tijdelijk atriumfibrilleren, langere IC-opnames en een verlengde beademingsduur. Om de gevolgen na een operatie te verminderen, zijn zowel preventieve als behandelende maatregelen onmisbaar.²

Het bloedophopingssyndroom na hartchirurgie is te voorkomen.

Een effectieve vroege postoperatieve drainage vormt een cruciale factor voor het bereiken van optimale chirurgische uitkomsten. In een recent retrospectief onderzoek[3] werd de invloed van diverse thoraxdrainagemodaliteiten op het optreden van het bloedophopingssyndroom (RBS) en gerelateerde complicaties na coronaire bypasschirurgie (CABG) geëvalueerd. Zowel actieve drainagetechnologieën (ATC) als het mobiele digitale drainagesysteem (Thopaz⁺) toonden superieure prestaties ten opzichte van conventionele drainage bij het reduceren van interventies gerelateerd aan het bloedophopingssyndroom (RBS). Thopaz⁺ bood extra voordelen, zoals minder vroege heroperaties wegens bloedingen, een lagere incidentie van postoperatief atriumfibrilleren (POAF), een geringere behoefte aan erytrocytentransfusies (RBC) en een verminderd gebruik van middelen.

Klik hier om een samenvatting van dit onderzoek te lezen of hier voor de volledige publicatie.